رنگدانه های آلی به طور طبیعی وجود ندارند و نوعی رنگدانه معدنی سنتز شده هستند. به عبارت دیگر می توان گفت رنگدانه های معدنی در طبیعت وجود دارند اما رنگدانه های آلی از طریق فرآیندهای شیمیایی تولید می شوند. امروزه تعداد رنگدانه های آلی بسیار بیشتر از رنگدانه های معدنی است و در پلاستیک، لاستیک، جوهر، رنگ های پوششی و غیره استفاده می شود.
بیشتر رنگدانه های آلی مواد شیمیایی آلی هستند که روی هسته معدنی هیدروکسید آلومینیوم رسوب می کنند. به این رنگدانه ها وارنیش می گویند. یکی از مهم ترین رنگدانه ها گروه فتالوسیانین است که طیف رنگ های آبی و سبز را شامل می شود و فتالوسیانین مس رنگدانه آبی است که به دلیل مقاومت خوب در برابر عوامل مختلف، رنگدانه ارزشمندی به شمار می رود.
مقایسه پیگمنت های آلی و پیگمنت های معدنی:
- درخشان و روشن بودن: رنگ دانه های آلی درخشان و پیگمنت های معدنی کدر است.
- استحکام و پایداری: پیگمنت های معدنی پایدارتر هستند. پیگمنت های آلی تا 300 درجه سانتی گراد را تحمل میکنند.
- شفافیت: پیگمنت های آلی شفاف هستند و پیگمنت های معدنی مات.
- مقاومت در برابر نور: مقاومت نوری پیگمنت های آلی متفاوت و از ضعیف تا قوی است و پیگمنت های معدنی خوب است.
